نویسندگان

چکیده

موضوع شناسی مفاهیم سه گانه لهو، صوت لهوی، و غناء نقش اساسی در تعیین حکم شرعی آنها دارد. در نوشتار پیش رو صوت لهوی به مفهوم آواز معین بر اثم و غناء به مفهوم صوت مطرب، موضوع حرمت شرعی معرفی شده و لهو تنها در مصادیق منصوصه آن همچون قمار حرام می باشد. همچنین حرمت مطلق لهو و صوت لهوی به مفهوم آواز متناسب با مجالس لهو و لعب ثابت نیست. در همین راستا، نگارندگان از سوء برداشتی تاریخی که نسبت به بیانات شیخ انصاری در مسأله غناء رخ داده است، پرده برداشته و معتقد است که وی، صوت مطرب (و نه صوت لهوی یا صوت مطرب لهوی) را موضوع حرمت غناء می دانسته و غنای محرّم در  نگاه ایشان ملازمه ای با صوت لهوی به معنای مشهور آن ندارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Historical misunderstanding the issue of singing (according to the theory of Sheikh Ansari)

چکیده [English]

The theme of the triple concepts like playing (Qena), frivolous voice (Lahvi voice) and singing have an essential role in the determination of their religious order and edict. In this paper, the Levy singing sound given over sin and minstrel's song voice introduced to the issue of religious veneration and lahvy Play only use in specific instances, such as forbidden gambling in the religion. Also the author prove that absolute prohibition of immoral and frivolous singing means singing voice commensurate with frivolous gatherings is not fixed in the Islamic law. In this regard, the author uncovered the historical misconception that the expression of Sheikh Ansari occurred  in the song issue and believe that he just focused on  the minstrel's song (not lahvy voices) as the subject of playing(Qena). Finally the author believe that forbidden playing is not accompanied with the lahvy voices according to it's famous meaning.

کلیدواژه‌ها [English]

  • playing voice (Qena)
  • sound frivolous(Lahv)
  • Semantic
  • Sheikh Ansari