بررسی اعتبار قرارداد تأمین مالی داوری توسّط شخص ثالث در نظام حقوقی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته دکتری حقوق تجارت و سرمایه گذاری بین المللی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)

2 استادیار گروه حقوق خصوصی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.

10.22075/feqh.2023.30364.3575

چکیده

«تأمین مالی داوری بین المللی توسّط شخص ثالث» (موسوم به «تی پی اف») پدیده ای نوظهور و جدید است. روشی که در آن تأمین کننده ثالث هزینه دعوی خواهان را برعهده می گیرد و صرفاً در صورت پیروزی وی استحقاق مبلغ توافق شده را دارد. هدف این مقاله، بررسی اعتبار قرارداد تأمین مالی داوری توسّط شخص ثالث در نظام حقوقی ایران است. پذیرش اعتبار  این نهاد در حقوق ایران با توجه به نبودِ مقرّرات و همچنین تأثیر برخی مفاهیم همچون قاعده «نفی غرر» و قرارداد احتمالی می تواند محلّ مناقشه قرار گیرد. از طرفی افزایش روز افزون تعداد پرونده های قضایی، ضرورت توجه بیشتر به داوری و گسترش آن را ایجاب می نماید. از سوی دیگر، این امر نیازمند توجه به تأمین هزینه های داوری است. به نظر می رسد با پذیرش ضابطه عرف برای تشخیص «غرری» بودن معامله و کفایت علم اجمالی، می توان اعتبار قرارداد تأمین مالی داوری توسّط شخص ثالث را در نظام حقوقی ایران در چهارچوب ماده 10 قانون مدنی مورد پذیرش قرار داد؛ موضوعی که می تواند علاوه بر ایجاد یک زمینه جدید سرمایه گذاری، منجرّ به توسعه داوری و کمک به دستگاه قضا و کاهش پرونده های رو به فزون در مراجع قضایی گردد و می تواند انتخاب ایران به عنوان مقرّ داوری در داوری های بین المللی را در کانون توجه قرار دهد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Validity of the Third Party Funding in Arbitration Contract in the Legal System of Iran

نویسندگان [English]

  • Mohammad Mahdi Asadi 1
  • Abdorahim Moradi 2
1 PhD in International Trade and Investment Law, Shahid Beheshti University, Tehran. Iran: (Corresponding Author).
2 Assistant Professor of Private Law, Semnan Branch, Islamic Azad University, Semnan, Iran.
چکیده [English]

The third party funding in international arbitration (TPF), is a new and emerging phenomenon. TPF is a new way in which a third-party funder, if his client wins, deserves an agreed amount with his client, but failing, He has no right to refer to the client for the costs incurred.
The purpose of this article is to describe and analyze the validity of the Third Party Funding in Arbitration contract in The Legal System of Iran. Accepting the validity of this concept in Iranian law can be disputed due to the lack of regulations and the impact of some concepts such as non-alea rule and aleatory contract. On the other hand, the increasing number of court cases requires more attention to arbitration and its expansion. On the other hand, this requires paying attention to the provision of arbitration costs. It seems that the validity of the Third Party Funding in Arbitration contract in The Legal System of Iran was accepted in the framework of Article 10 of the Civil Law by accepting the custom to recognize the transaction as "Alea". An issue that, in addition to creating a new field of investment, can lead to the development of arbitration and help the judicial system and reduce the increasing number of cases in judicial authorities; And it can strengthens the position of country as the seat of international arbitration.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Validity of “TPF” Contract
  • The Legal System of Iran
  • Non-alea rule
  • Aleatory Contract
  • custom

مراجع

  • اسدی، محمدمهدی (1401)،  مباحثی از حقوق تجارت بین الملل، تهران: ارشدان.
  • اسدی، محمدمهدی (1402)، بررسی اعتبار و جایگاه تأمین مالی داوری بین المللی توسّط شخص ثالث «تی پی اف» در داوری سرمایه‌گذاری، فصلنامه تمدّن حقوقی، 16، 21-43.
  • اسدی، محمدمهدی (1402)، تأمین مالی داوری بین المللی توسّط شخص ثالث، فصلنامه تمدّن حقوقی، 14، 43-72.
  • اسدی، محمدمهدی (1402)، انواع مدل های تأمین مالی داوری بین المللی، فصلنامه تمدن حقوقی، 15، 5-20.
  • اسدی، محمدمهدی؛ سجادی، سید کمال (1402)، بررسی اعتبار تأمین مالی داوری بین المللی توسّط شخص ثالث در نظام های حقوقی و ضرورت تنظیم آن، فصلنامه مطالعات حقوق، 33، 275-293.
  • امامی، سید حسن (1382)،  حقوق مدنی،  ج1،  چ23، تهران: اسلامیه.
  • بهمئی، محمدعلی؛ اسدی،  محمدمهدی (1400)،  چالش های اساسی تأمین مالی داوری بین المللی توسّط شخص ثالث،  پژوهش حقوق خصوصی،  34، 65-96.
  • جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1379)، مجموعه محشّای قانون مدنی، تهران: کتابخانه گنج دانش.
  • حسینی مراغی، سید میرعبدالفتاح (1418ق)، العناوین، ج2، قم: مؤسسه النشر الاسلامی.
  • حلّی (محقّق)، جعفر بن حسن (1408ق)، شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، ج2،  چ2، قم: اسماعیلیان.
  • خوئی، سید ابوالقاسم (1422ق)، المستند فی شرح العروه الوثقی، ج30، قم: مؤسسه احیاء آثار الامام الخوئی.
  • دارویی، عباسعلی (1399)، ماهیت و اعتبار تعهد تمدید قرارداد، مطالعات فقه و حقوق اسلامی، 22، 263-286.
  • شهیدی، مهدی (1380)، تشکیل قراردادها و تعهّدات، چ2، تهران: مجد.
  • صفایی، سید حسین (1398)،  قواعد عمومی قراردادها،  چ31، تهران: میزان.
  • صفایی، سید حسین (1391)، نگاهی دیگر به ضابطه کفایت علم اجمالی در مورد معامله، مجله تحقیقات حقوقی، 59، 41-61.
  • طباطبائی یزدی، سید محمدکاظم (1981م)، العروه الوثقی، ج5، بیروت: دار النهضه الصادره.
  • کاتوزیان، ناصر (1380)، قواعد عمومی قراردادها، ج1، چ5، تهران: شرکت سهامی انتشار.
  • کاتوزیان، ناصر (1383)، عقود معیّن، ج2، چ6، تهران: کتابخانه گنج دانش.
  • کاتوزیان، ناصر (1383)، قواعد عمومی قراردادها، ج2، چ6، تهران: شرکت سهامی انتشار.
  • محقّق داماد، سید مصطفی (1399)، قواعد فقه بخش عمومی: سیاسی- اداری، حقوق شهروندی، تهران: مرکز نشر علوم اسلامی.
  • محمدی، ابوالحسن (1383)، قواعد فقه، چ7، تهران: میزان.
  • نراقی، احمد بن محمدمهدی (بی تا)، عوائد الایام، چاپ سنگی.
  • Booliers, Eva (2015), Third- Party Funding: The Effect of The Growing Third – Party Funding Industry in International Arbitration on New Zealand,1ed,Wellington:Victoria University of Wellington.
  • Choi, Maria (2016), Third-Party Funders in International Arbitration: A Case for Protecting Communication Made in Order to Finance Arbitration, The Georgetown Journal of  Legal Ethics, 29, 833-866.
  • Cremades Jr , Bernardo M. (2011), Third Party Litigation Funding: Investing in Arbitration, TDM, 8, 1-41.
  • Duggal, Kabir, Shahdadpuri, Khushboo (2018),  General Duties of Counsel, Third- Party Funding in International Arbitration,1ed,New York: JurisNet, 
  • Eken, Can (2021), A Detailed Comparison of Third-Party Funding Regulations in Hong Kong and Singapore, Asia Pacific Law Review, 29, 25-46.
  • Honlet, Jean-Christophe (2015), Recent decisions on third-party funding in investment arbitration, ICSID Review, 30, 699-712.
  • Rowles-Davies , Nicholas (2014) , Third Party Litigation Funding , 1ed,Oxford:Oxford University Press.
  • Sahani, Victoria (2016), Judging Third-Party Funding,  UCLA Law Review, 63, 388-448.
  • Scherer , Maxi, Goldsmith , Aren and Flechet , Camille (2012), Third Party Funding in International Arbitration in Europe: Part I: Funders’ Perspectives,  International Business Law Journal, 2,  207-220.
  • Steinitz, Maya (2011), Whose Claim Is This Anyway? Third-Party Litigation Funding,  Minnesota Law Review,  95,  1268-1338.
  • Trần, Khoa (2020), Third –Party Financing of International Arbitration in the United Arab Emirates,  in An International Perspective to the Contemporary Legal Happenings, The Law Learners, 537-551.
  • Von Goeler, jonas (2016), Third-Party Funding in International Arbitration and its Impact on Procedure,1ed, Alphen aan den Rijn: Wolters Kluwer.
  • Yves Derains (2013), Foreword, Third-party Funding in International Arbitration, in Bernardo M. Cremades, and Antonias Dimolitsa, eds.,  International Chamber of Commerce ICC, 5-6.
فصلنامه مطالعات فقه و حقوق اسلامی
دوره 16، شماره 36
در حال تکمیل شدن
آذر 1403
صفحه 61-78

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار