مجید بهاری غازانی؛ اکبر زارع
چکیده
سوء استفاده از اضطرار وضعیتی است که در آن قراردادی غیرعادلانه به فردی که در شرایط اضطراری قرار دارد تحمیل می شود و مضطر به واسطه همین شرایط اضطراری، برخلاف میل و رضای خود تعهد گزافی را قبول می کند یا از حق خود نسبت به طرف مقابل می گذرد. در حقوق اکثر کشورهای متمدن، عقود مبتنی بر سوء استفاده از اضطرار را متمایز از معاملات اضطراری می دانند ...
بیشتر
سوء استفاده از اضطرار وضعیتی است که در آن قراردادی غیرعادلانه به فردی که در شرایط اضطراری قرار دارد تحمیل می شود و مضطر به واسطه همین شرایط اضطراری، برخلاف میل و رضای خود تعهد گزافی را قبول می کند یا از حق خود نسبت به طرف مقابل می گذرد. در حقوق اکثر کشورهای متمدن، عقود مبتنی بر سوء استفاده از اضطرار را متمایز از معاملات اضطراری می دانند و برای آنها احکام جداگانه ای قائلند. در قانون کشور ما ماده 179 قانون که از قانون کشور فرانسه اقتباس شده است، به این موضوع پرداخته و در اینگونه موارد برای مضطر حق تعدیل قرارداد را در نظر گرفته است. اما اکثر حقوق دانان عقیده دارند که این ماده مختص به امور کشتی رانی و دریایی است و نمی توان آن را به همه ی موارد سوء استفاده از اضطرار تعمیم داد. از همین رو نظریات متفاوتی ازجمله صحت، بطلان، حق فسخ، عدم نفوذ و حق تعدیل بیان شده است. به عنوان یکی از نتایج این پژوهش می توان گفت که نظریه تعدیل قرارداد دارای مزایایی است که سایر نظرات از آن برخودار نیستند. همچنین این نظریه را می توان با توجه به مبنای سوء استفاده از حق در حقوق ایران، که همان"قاعده لاضرر" است، تأیید نمود. حال در این مقاله با روشی توصیفی تحلیلی به بررسی ضمانت اجرای سوء استفاده از قاعده اضطرار در حقوق ایران و فرانسه می پردازیم.
محمد نوروزیان؛ سلمان ولیزاده؛ فرهاد ادریسی
چکیده
علوم مختلف با توجه به پیشرفت های بشری درحال تکامل می باشند و این پیشرفت ها منجربه افزایش ارتباط بین علوم بایکدیگرو می باشد دراین میان رشته های پزشکی به خصوص علم ژنتیک ازاین موضوع مستثنی نبوده و حتی دردهه های اخیر با پیشرفت های قابل توجهی همراه بوده است که تاثیر این امردرمسائل انسانی دیده میشود که خود نقش مباحث حقوقی جهت قانونمندسازی ...
بیشتر
علوم مختلف با توجه به پیشرفت های بشری درحال تکامل می باشند و این پیشرفت ها منجربه افزایش ارتباط بین علوم بایکدیگرو می باشد دراین میان رشته های پزشکی به خصوص علم ژنتیک ازاین موضوع مستثنی نبوده و حتی دردهه های اخیر با پیشرفت های قابل توجهی همراه بوده است که تاثیر این امردرمسائل انسانی دیده میشود که خود نقش مباحث حقوقی جهت قانونمندسازی مربوط به مسئولیت مدنی دراین موضوع خاص را می طلبد و نیازمند بررسی کامل تربه جهت حفظ حقوق افراد دربرابرتحقیقات ژنتیکی می باشد.لذا تمامی روش های جدیدلزوما قطعی نیستند و گاهی ضررهای خاص خودرابه همراه دارند که می تواندخسارات جبران ناپذیری رابه همراه داشته باشدکه اهمیت مباحثی ازجمله مبانی و روش های جبران خسارت ومیزان مسئولیت هریک ازعوامل ایجادکننده خسارت به صورت قهری وقراردادی چگونه باشدرابه وجود می آوردبا این وجود فردشرکت کننده درفرآیند تحقیق گاهی بیمارنبوده وبه صورت داوطلبانه باهدف احسان و کشف روش های جدید علمی در چنین فرآیندی شرکت می نمایدکه دراین چنین مواردی دولت و سایرعوامل می بایست زمینه وشرایط جبران خسارت جسمی و روحی وی را از طریق بیمه ویا پرداخت از صندوق های خاصی به نحوی که خسارت وارده به نحو احسن جبران شودرا فراهم نمایند که چنین مطلبی از مباحث فقهی هم قابل استنتاج می باشد با این وجود انجام تحقیقات علمی به جهت پیشرفت علوم ضروری برای جوامع بشری می باشد که از وظایف دولت و قانونگذار می باشد تا با وضع قوانین صحیح ضمن رعایت حقوقی بیمارو فرد مورد آزمایش زمینه راجهت انجام چنین تحقیقاتی فراهم نماید.
تخصصی
علی رفیعی؛ بختیار عباسلو؛ عیسی امینی
چکیده
در حقوق ایران و کانادا هرگونه تعرّض به جسم، مال، ارتباطات با اقسام و انواع آنها، اطّلاعات و اسرار، حیثیّت و آبرو، حریم خلوت و منزل، عقاید و آراء و افکار، نوشتار، توسط اشخاص حقیقی و حقوقی ممنوع و نقض حریم خصوصی محسوب می شود. در حقوق ایران موارد نقض حریم خصوصی به صورت گسترده‌ای جرم انگاری شده و مجازات هایی اعمّ از انتظامی و کیفری برای ...
بیشتر
در حقوق ایران و کانادا هرگونه تعرّض به جسم، مال، ارتباطات با اقسام و انواع آنها، اطّلاعات و اسرار، حیثیّت و آبرو، حریم خلوت و منزل، عقاید و آراء و افکار، نوشتار، توسط اشخاص حقیقی و حقوقی ممنوع و نقض حریم خصوصی محسوب می شود. در حقوق ایران موارد نقض حریم خصوصی به صورت گسترده‌ای جرم انگاری شده و مجازات هایی اعمّ از انتظامی و کیفری برای آن درنظر گرفته شده است؛ همچنین زیاندیده از باب مسئولیت مدنی، مستحقّ جبران خسارت است. شیوه های جبران ضرر در نقض حریم خصوصی در حقوق ایران به شکل گسترده دیده شده است؛ هرچند بیشتر معطوف به جبران خسارت مادی اشخاص است. در هر صورت، شیوه هایی شامل جبران خسارت مادی و معنوی، اعاده حیثیّت، الزام به عذر خواهی به عنوان جبران ضرر نقض حریم خصوصی پیش بینی شده است. در نظام حقوقی کانادا جبران هایی مانند غرامت، تاوان، عذرخواهی و دیگر موارد جبران خسارت بدون آن که در قوانین خاصّی تدوین و محدود به ضوابط خاصّی شده باشند با نظر مرجع رسیدگی کننده، قابل دسترسی هستند. این مقاله به روش تحلیلی - توصیفی به بررسی شیوه های جبران ضرر در نقض حریم خصوصی در حقوق ایران و کانادا میپردازد.
سید مهدی میرداداشی؛ اسفندیار صفری
چکیده
در پاسخ به این پرسش که آیا صِرف ترک نجات جان دیگری موجب مسئولیت مدنی غیر قراردادی است یا نه؟ اختلاف نظر شدیدی بین نویسندگان فقهی و حقوقی وجود دارد. قائلین به مسئولیت مدنی تارک به چهار دلیل استناد جستهاند که عبارتند از: 1- تقصیر تارک، 2- ترک واجب از سوی تارک، 3- تلازم مسئولیت کیفری با مسئولیت مدنی، 4- مانع شدن از استیفای حقّ. در این نوشتار ...
بیشتر
در پاسخ به این پرسش که آیا صِرف ترک نجات جان دیگری موجب مسئولیت مدنی غیر قراردادی است یا نه؟ اختلاف نظر شدیدی بین نویسندگان فقهی و حقوقی وجود دارد. قائلین به مسئولیت مدنی تارک به چهار دلیل استناد جستهاند که عبارتند از: 1- تقصیر تارک، 2- ترک واجب از سوی تارک، 3- تلازم مسئولیت کیفری با مسئولیت مدنی، 4- مانع شدن از استیفای حقّ. در این نوشتار پس از تبیین دیدگاه های موجود، به نقد ادلّه چهارگانه مذکور پرداخته شده و ثابت گشته است که صِرف ترک نجات جان دیگری، موجب مسئولیت مدنی غیر قراردادی نیست و رفتار تارک، مشمول ماده 295 قانون مجازات اسلامی نمی شود.
